Stel je eens voor, je moet halsoverkop vluchten vanuit je land en je kunt maar 1 koffer meenemen. Naast de meest urgente dingen zoals je paspoort, contant geld, telefoon, bril, medicijnen, setje(s) kleding en goede schoenen, misschien ook nog water en voedsel, blijft er nauwelijks ruimte over.
Je mag, na het verzamelen van de meest urgente dingen, nog 1x terug je huis in om iets van emotionele waarde mee te nemen. Wat neem je dan mee? Daar zat ik zo over na te denken en ik dacht meteen aan mijn allereerste babyboek met foto’s en handgeschreven teksten erbij. Dat zou ik meenemen.
Ik daag je uit ….
Een oefening in keuzes maken. Daarop kwam ik op een volgend idee.
Stoor je je aan te veel spullen in je huis? En vind je het heel lastig om keuzes te maken en los te laten? Dan daag ik je uit voor het volgende;
- Pak je koffer (vooruit, dit mag een grote zijn ivp een handbagage formaat)
- Je krijgt 30 minuten
- Zet je alarm
- Daarna ga je je huis binnen en vul je je koffer met spullen die van emotionele waarde zijn voor jou. Hoe langer je twijfelt, des te meer tijd gaat er verloren. Ja, de 30 minuten tikken door…
Wat heb je in je koffer zitten als je, na 30 minuten, weer buiten staat?
Nu denk je misschien, dit kan ik ook doen op papier, zonder mijn koffer tevoorschijn te halen (waar staat ie eigenlijk?). Het is juist de bedoeling dat je letterlijk de limiet ervaart van wat je mee kunt nemen. Via een lijstje op papier, mist dat zijn doel.
Kun je niet bij je koffer? Neem dan 2 max.3 shoppers daarvoor in de plaats.
Ik ben benieuwd naar je ervaring. Laat het me weten via een pb.